"Ροζαλία σήκω,δεν προλαβαίνουμε,πρέπει να φύγουμε." Οι φωνές της σαν χάος μέσα στα σκοτεινά με έκαναν να τιναχτώ από τον ανήσυχο ύπνο μου. "Τι έγινε Ξανθίππη;Μας βρήκε;" Τη ρώτησα γεμάτη αγωνία, καθώς έτσι ήταν η καθημερινότητα μου τον τελευταίο καιρό. Από τα ακριβότερα σαλόνια, κατέληξα στα πιο βρωμερά υπόγεια,παίζοντας κρυφτό με τη μαύρη μου μοίρα που άκουγε στο όνομα του. Έπειτα από ένα κυνήγι χρόνων... Σιωπή... Αν ήξερα πως αυτή η σιωπή θα κατέληγε στο χειρότερο μου φόβο,τον πιο εκοφαντικο θόρυβο,θα απολάμβανα περισσότερο τον λίγο χρόνο που πέρασα μακριά από την φυλακή μου. Του σκοτεινού μου Αγγέλου... Εξώφυλλο από την καταπληκτική @EmmanouelaVentouri που πρόθυμα και άμεσα μου το ετοίμασε και την ευχαριστώ πολύ! Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν σε εμένα και δεν θα επιθυμούσα σε καμία μορφή την αντιγραφή, αναδημοσίευση της ιστορίας μου.