Soyuq Otaqdan Hekayələr

Hər kəsin ruhunu qaranlığa,soyuğa buraxdığı, susaraq dərdləşdiyi,divarlarını ağ və qaraya boyadığı,küncünü özünə məskən etdiyi bir otağı vardır...

Bəzən sığınacaq
bir çiyin axtararsan,amma o çiyin sənə xərabə olar.Göz yaşların birinin ovcunda yox olsun istərsən,amma o ovuc sənə yumruq olar.Çünki anlamaz hər kəs nələr yaşadığını,nələrlə vuruşduğunu...

Və gün gələr,hıçqırıqların yox oluşunu əngəlləyər və sənin mübarizən sənin hekayən olar.Çünki vardır hər kəsin bir hekayəsi.Kimininki kədərdən,kimininki sevincdən yoğrulan.Amma hər kəsinki xoşbəxt sonluqla bitməz...

Çünki hər kəs xoşbəxt olmaq üçün yaradılmaz...