Ο πατέρας μου πάντα έλεγε να μην αφήνω ανοιχτούς λογαριασμούς με κανέναν. "Οι άνθρωποι είναι κακοί, δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν..." Όπλα, ναρκωτικά, λεφτά, ολα αυτά κυριαρχούνε τον κόσμο. Έναν κόσμο τόσο απάνθρωπο χωρίς κανένα συναίσθημα. Νόμιζα πως όλοι εκείνοι που εμπλέκονται με αυτά είναι άνθρωποι δίχως καρδιά. Άνθρωποι που δεν νοιάζονται για κανέναν και για τίποτα. Που είναι ικανοί για όλα και πως μέσα τους δεν υπάρχει χώρος για την αγάπη. Βγήκα λάθος... Κάθε φορά κοιτάζω τα μάτια του σκέφτομαι το πόσο λάθος έκανα. Τώρα πλέον ειμαι και εγώ σαν αυτούς. Ένας άνθρωπος που μπορεί να αγαπήσει όσο κάθε άλλος στη γη. Και αυτό είναι που μου το έμαθε εκείνος...
19 parts