Çivi gibi sert ateş kadar yakıcıydı Luhan.
Babasının intikamını almaya kararlıydı Luhan.
Öyle ki asla yapmaması gereken bir şey yaptı.
Önce saçlarını verdi Luhan, ardından bedenini ve adını.
Ama hayatın ondan alacağı bir şey daha vardı.
" Bana bak. Beni gör. Bu miğferin altında silah arkadaşın yok. Bu kalkanların ardında bir ölüm makinesi yok. Ben senin her gün yüzünü görüp yanından geçtiğin o adamlardan biri değilim. Bu zırhın altında bir kalp var ve o kalp sadece senin."