𝐴. 𝐿. 𝐹. 𝐴 '𝐾𝑜𝑘𝑢𝑛𝑢𝑛 𝑖𝑧𝑖' #Wattys 2019

Ellerini cebinden çıkarıp saçlarıma götürdü,
"Dışarıdan güçlü göründüğüme bakma içimde yavaş yavaş nelerin yıkıldığını bir ben biliyorum, hislerimi ne kadar kontrol etmeye çalışırsam çalışayım bir gülüşüne yenik düşünüyorum ama yapamam. Sana gelmek istediğim o kadar çok an oldu ki herşeyin metrekarelik alana sahip olduğu kalbimde senin ülken vardı, gece hiç bitmesini istemediğim düş gibiydin ama unutma küçüğüm her güzel rüyanın bir sonu var. Ben kendime bile geç kaldım sana yetişemem bitanem. Senin yaralarını saramam. Radyo da çalan eksik kalmış bir şarkı gibisin çok güzelsin fakat ben seni tamamlayamam. Belki gitmem gerek, belki ellerini hiç tutamıyacağım ama aklımın içinde elini bırakmışlığım hiç olmayacak küçüğüm..."
Ellerini yavaşça saçlarımdan çekip arkasını döndü, o giderken adımları sanki yeri değil de kalbimi titretiyordu. Yüzündeki her köşe tanık olduğum bir mucizeydi. "gitme." dedim duymadı sağırdı biraz...