Hayat ne kadar da acımasız. Çekebildiği kadar çeker bataklığına. Düşünmez üzülür müsün diye .Ağlar mısın ,güler misin? İstediğini yaptırır sana. Sen de yaşar gidersin.... Çukurlara düşer ,çıkmak için çabalarsın. Ya biri tutar elinden ya da üzerine topraklar atan olur. Düşmanın kim bilmezsin. Uzatılan ellere sevinirisin ama belki atılan topraklar kurtarıcındır,bilemezsin... Belki de bir şekilde çıkarsın o çukurdan. Etrafında boş bir arazi görürsün . Bu yolu tek başına yürümen gerekli anlarsın. Adımlarını atarsın ileriye doğru . Attığın her adımda mutlu olucağını sanırsın .Halbuki bilmezsin altındaki mayınların varlığını. Korkusuzca adım atarsın. Şansın yaver giderse.... İşte bu hikaye tam olarak böyle. Çukurlar içinde boğulan bir kadın ve onu kurtarmaya çalışan bir adamın hikayesi. Sevdiği kadını boğulduğu çukurdan kurtarmaya çalışmak gurur vericiydi adam için. Ama bilmediği bir şey vardı adamın. Kadın çoktan çıkmıştı çukurundan ve korkusuzca ilerliyordu mayın tarlasında. Şansı yaver giderse...