Sa buhay natin...
Siyempre maraming pagsubok,
maraming hadlang,
at maraming pagdadaanan
...Para makamit ang sayang hinahangad.
Masasabi kong, 'yan ang tatlong bagay na dahilan kung bakit maraming nagiging fail pero 'pag nalagpasan, success ang katapat. Dahilan ng paghihirap, pero 'pag nalagpasan, ginhawa ang katapat. At dahilan ng lahat ng pasakit, pero 'pag nalagpasan, puno ng kasiyahan ang katapat.
PAGSUBOK. Sabi nga nila, lahat ng tao nakakaranas ng maraming pagsubok na kahit ako o maging ikaw, eh meron din niyan. Isa 'yan sa mga dahilan kung bakit nagkakaroon tayo ng failures. 'Di po ba? Pero naniniwala ako na hindi sapat na dahilan 'yan para sumuko. Pagsubok lang 'yan na binigay sa'tin ng Diyos na alam niyang kaya naman natin 'tong malagpasan.
HADLANG. Obvious ba? Hindi lahat after ng pagsubok na nalagpasan eh happy happy na. Siyempre, hindi mawawalan ng hadlang sa buhay. Kasali na diyan ang mga taong patuloy na pinapababa ka. Kasali na din diyang ang financial needs. At siyempre hindi mawawala ang mga bagay na nagpapaalala sa'yo sa mga nakaraan. Hadlang lahat ng iyon. Pero itong mga hadlang na 'to ang magsisilbing dahilan para mapagpatuloy ka sa buhay.
PAGDADAANAN. Eto na nga. Lahat tayo, siyempre parang kagaya ng pagsubok, madaming pagdadaanan. Sa lahat ng pagdadaanan mo, lahat na nadiyan. Mapa-positive o mapa-negative. Alam kong aware tayo dun. 'Yan din ang magiging daan papunta sa magandang kinakaharap.
---
This is my first story. Uhm, I hope na maraming magbasa nito although I never experienced writing story.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 Mga Parte Kumpleto
54 Mga Parte
Kumpleto
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.