"Sofia please makinig ka." lumapit ako sakanya, nagbabakasakaling maayos pa. Tumingin siya sakin, bakas ang pagka munghi sa kanyang mga mukha. Ang mga luha niya ay tila walang humpay na pumapatak. "Para saan pa Scythe? Hindi ko kailangan pa makinig sayo dahil alam ko kung anong nakita ko!" Sumigaw siya sa harap ko. Tila itinutulak ako papalayo. Hindi ko na mapigilan ang pag luha ko habang humahagulhol siya sa mukha ko. Tumalikod siya at akmang aalis ngunit niyakap ko siya ng mahigpit. Nagpumilit siyang kumawala pero mas hinkgpitan ko pa ang pag yakap. "M-Mahal na sana kita eh. Pero sorry Scythe, I'm not built for any of this." Nag lumakas siyang kumawala at itinulak ako. Naiwan akong nakamasid na lang sakanyang aninong unti unti ng naglalaho.All Rights Reserved