Bir Gözlerini Unutamıyorum

Seni ilk gördüğüm gün dün gibi aklımda hala, seni ilk kez sınıfın kapısından içeri girerken gördüğüm an kalbim daha önce yabancı olduğu bir duyguya kapıldı. İyimi kötümü anlamadığım bu duygu seni kalbimde çok farklı bir yere koymuştu.
Bu neydi. Ne oluyordu bana yaşadığım şey neydi, beğenimi, hoşlantımı, hayranlıkmı yoksa aşkmıydı.
Peki sana sen o kapıdan girmeden önce seni hiç görmediğim halde adını sınıf listesinde gördüğümde değişik bir duygunun yüzümde tebessüm oluşturduğunu söylesem. Büyük ihtimal 'git işine, saçmalama ' dersin. Ama bu gerçekti. İşte aşkın ilk tomurcuğu o ismi görmemle kalbime atılmıştı çoktan seni görüncede açıldı.

Üstünde mavi kısa kollu okul tişörtü ve dar paça gri pantolon vardı. Hafif uzun düz saçların kaşlarına kadar uzamış kocaman kahverengi gözlerine inanılmaz bir hava katıyordu. Hafif yamuk yürüyüşün bile sana ayrı bir cazibeli yapıyordu. O yürüyüşü, yüzü, saçları, gözleri asla unutamam hafiza kaybı yaşayıp kendimi benliğimi unutsamda seni unutamam herhalde. Öyle bir kazınmış yüreğime. Seni neden bu kadar kusursuz anlatıyorum. Senmi mükemeldin yoksa benmi mükemel sevmiştim.