Budapeszt
  • Membaca 4,243
  • Suara 652
  • Bagian 13
  • Membaca 4,243
  • Suara 652
  • Bagian 13
Lengkap, Awal publikasi Nov 30, 2018
Wyeliminować konkurencję.
Znaleźć Archiwum.
Zgłosić się do przełożonych.
Chyba trudno o prostsze zadanie. Problem polega jednak na tym, że dostało je dwoje agentów z wrogich organizacji i żadne z nich nie ma zamiaru ponieść porażki.
*
Natasha bardzo szybko uświadamia sobie, że Pajęczarza boi się zdecydowanie bardziej niż Madame B. Jego beznamiętne spojrzenie nie pozostawia najmniejszych wątpliwości, co z się z nią stanie, jeśli zawiedzie. Wie, że to kolejny test. Jeśli nie zda, zniknie dokładnie jak Katia. Instynkt samozachowawczy każe jej patrzeć na misję z nieco innej perspektywy. Perspektywy narzuconej przez idiotę, który przyszedł na strzelaninę z łukiem.
*
Clint zawsze miał problem z przestrzeganiem zasad. Uparcie wierzy, że rozwiązania należy dopasowywać do sytuacji. Fakt, że z całej TARCZY ufa niemal wyłącznie Coulsonowi, też nie jest bez znaczenia. Może dlatego właśnie nie ma żadnego problemu z zamienieniem rozkazu „pozbądź się każdego, kto będzie próbował ci przeszkodzić" na „zwerbuj, jeśli będziesz miał ochotę". A może po prostu w zielonych oczach rudowłosej zabójczyni dostrzega siebie sprzed kilku lat i coś w nim pęka.

Okładka została wykonana z grafik pobranych z pixabay.

Opowiadanie jest również dostępne do pobrania tutaj: https://lycoriscaldwelli.wordpress.com/2019/10/15/budapeszt/
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan Budapeszt ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#246blackwidow
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 10
Boys Don't Cry cover
Czy To Miłość? Wednesday x Xavier  cover
Fleur; gxg ✓ cover
Ufasz mi? cover
Natasha Romanoff zły numer cover
Last Text (Camren) cover
Krok przed tobą II //NEWRON cover
Play with Fire | Pablo Gavi cover
offbeat | OKI cover
Shake It Off cover

Boys Don't Cry

78 Bagian Lengkap

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."