"Dinle" dedi sütlü çikolatanın kalbinde ahenk bulmuş gözleriyle, deniz mavisi gözlerime bakarken. "Bu bizim hikayemiz" başımla onayladım "Bu bizim aşkımız" vücudu daha da yaklaştı mümkünmüş gibi "Bizim kalplerimiz yok , kalbimiz var iki vücuduz ama tek kalbiz" gözlerimi yavaşça kapayıp açtım. "Bizim ellerimiz yok, elimiz var , birbirine sonsuza dek kenetlenmiş eller."
"Pardon bölüyorum ama dışarıda adamlar ebemizin ebesinin anasına kadar koyuyor, siz burada ölmeden önceki son kelimelerinizi söylüyorsunuz, Emre önce hangisini öldüreceğine karar veremediğinden bana sarıyor,Burak mermilerle kolbastı oynuyor diğerleride kendilerince takılıyor ve ben ACIKTIM" İkimizinde bakışları kapı pervazına yaslanmış Batuya döndü "Batu alınma abim ama bir defolup gitsene" Batu dudağını büzüp dışarı çıktı bende Bulutu çekiştirerek mutfaktan çıkardım ve silahları belime yerleştirdim.