Kafes

Bir kadın düşünün kendini bildi bileli acıyı tatmış ve bir adam düşünün kendini bildi bileli acıyı seçmiş.
Zihninin karanlığına sıkışmış bir kadın ve o karanlığa ait bir adam,
Sinem Özbek ve Kerem Gençoğlu.
Sinem yaşadığı acılarla büyümüş küçük bir kız çocuğuydu.
Kerem ise yaşadığı acının altında kalmış küçük bir oğlan çocuğu.
İkisi de eksikti. İkisinin de eksik parçaları birbirlerindeydi. Tanrı onca yarayı, birbirlerininin yaralarını sarabilsinler diye açmıştı.

"Tanrı gerçekten varsa, bana bu kadar acıyı seni anlayabilmem için çektirmiş. Eğer acılarım olmasaydı tanıyamazdım seni ve işin ucunda sen varsan ben bir bu kadar daha acı çekmeye razıyım"
"Ve işin ucunda sen varsan ben bir bu kadar daha acı çekmeye razıyım"