minimalistyczne gówno adnotacja do mleka i miodu

Niedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?

Yes znów mi się nudzi w życiu💋 No ogólnie to idk bo to gówno się pisze dopiero I nie chce spojlerować misiaczki🥰

Dobra duszyczko, jeśli już tutaj dotarłaś to wiedz, że wszystko będzie dobrze ❤️‍🩹 Znajdziesz tutaj "wiersze" wypełnione przeróżnymi emocjami, ale czy mogę je nazwać "wierszami"? Nie wiem po prostu przelewam słowa na papier...

Historia oparta na faktach historycznych

Czymże byłoby życie bez odrobiny patosu? Ironii? Konwencjonalnych i niekonwencjonalnych form? Czymże byłoby życie, gdyby nie było w nim poezji? ✨ Zapraszam Cię, drogi Podróżniku, do mojego młodzieńczego tomiku wierszy. Są to pierwsze utwory, które wyszły spod mojej ręki, więc zastrzegam sobie prawo do błędów, nieścisłości i prostoty wyrazu. Zostawiam jednocześnie Tobie pełne pole interpretacyjne - w końcu kto powiedział, że zawsze musisz dokładnie wiedzieć "co autor miał na myśli"? Z reguły lubię wiersze regularne, schematyczne i rymowane, więc takie zazwyczaj piszę, ale czasem próbuję innych form. Także tematyka jest naprawdę różnorodna. Każdy z tych utworów pisany był pod wpływem chwili, konkretnej emocji, niespodziewanego pomysłu czy wrażenia, jakie wywarło na mnie jakieś zjawisko. Zastrzegam sobie prawo do stosowania subtelnej inspiracji (tudzież aluzji literackiej). [Wszystkie opublikowane w tym tomiku wiersze są moją własnością]

Draco Malfoy próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości, pełnej spokoju i obcych twarzy. Po otrzymaniu nowej pracy, stara się ustabilizować swoje życie i ukryć piętno śmierciożercy, które na nim ciąży. Hermiona Granger, zapracowana, zapędzona, ale mimo wszystko pełna optymizmu, usiłuje w natłoku obowiązków, zrealizować kolejny cel, jakim są przygotowania do jej ślubu i wesela. Co ich zatrzyma? Czy dawni wrogowie, przy ponownym spotkaniu, poczują do siebie coś innego poza wstrętem i nienawiścią? Czy może zdecydują się na bardzo niebezpieczny układ? 1 w #dramione - 19.03.2022 🍓💚 Okładka: projekt i wykonanie - moja przyjaciółka Red_x_Raven

Otwieram przed Tobą wszystko to, co nie zostało wypowiedziane. Płaczę tymi słowami, krzyczę tymi wersami, zagłębiam się w siebie, odkrywam, analizuję i tak bardzo staram się zrozumieć. Trudno jest mówić o bólu. Opisanie go wprost zdaje się być czynem heroicznym, lamentującym i poniżającym - niemożliwym wręcz do wykonania. Ból, przeżycia, emocje i refleksje nauczyłem się ubierać w słowa zapisywane wersami. Ten oczyszczający rytuał stosuję nieustannie, wciąż podziwiając jego zbawczą moc. Każde słowo to cząstka mnie, na którą pozwalam sobie spojrzeć z boku - oto istota i przeznaczenie wnętrza tego zbioru. Kawałek wnętrza, które uzewnętrzniam. Które odkrywam na nowo, stawiając obok siebie mnie sprzed kilku dni i mnie sprzed kilku lat. Błędy ortograficzne, literówki i inne niedoskonałości pozostawiam celowo. Bowiem w akcie pisania nie tworzę, a przelewam siebie na kartkę. Żaden z wierszy nie został zaplanowany, przemyślany, poprawiany, czy wcześniej notowany. Cały akt twórczy ogranicza się do wystąpienia impulsu i zapisaniu układających się w myślach słów.

Wiersze te pisze niewiele znaczący człowiek, aby oczyścić swój umysł. Poprzez trwogę aż po czeluści spokoju. Zapraszam --- autor

To nie jest zwykły zbiór słów. To podróż przez ciemne zaułki dwóch umysłów, gdzie emocje przeplatają się z chaosem, a każda myśl jest odbiciem fragmentu duszy. Krótkie wiersze, morały i urywki powieści. Wszystkie powstałe pod wpływem chwili, muzyki, nagłej wenny lub potrzeby wylania tego, co w środku nie daje spokoju. Niektóre z tych tekstów mają lat kilka, inne ledwo dzień lub dwa. To nieuporządkowany strumień świadomości, który początkowo dzielony był tylko między przyjaciół, a teraz wychodzi na światło dzienne, by dotknąć tych, którzy odważą się go przeczytać. Czy znajdziesz tu inspirację? A może tylko potwierdzenie, że sztuka rodzi się z bólu, a piękno często kryje się w niedoskonałościach? To zaproszenie do naszej głowy, miejsca, gdzie abstrakcja miesza się z rzeczywistością, a granica między światłem a cieniem jest ledwo widoczna. Tak. Wszystko, co tu znajdziesz, jest oryginalne i własne. Każde słowo to część nas. Nie. Nie wiemy, ile tego będzie. Chaos nie zna granic, a my nie zamierzamy go ograniczać. Tak. Ta "abstrakcja" jest naszym domem. Jeśli czujesz, że się w niej nie gubisz, to znaczy, że jesteś we właściwym miejscu. Witaj w naszych głowach. Jeśli wejdziesz, nie licz na łatwe wyjście, tym bardziej na łatwe zrozumienie tego całego burdelu myśli 💜