To nie jest zwykły zbiór słów. To podróż przez ciemne zaułki dwóch umysłów, gdzie emocje przeplatają się z chaosem, a każda myśl jest odbiciem fragmentu duszy. Krótkie wiersze, morały i urywki powieści. Wszystkie powstałe pod wpływem chwili, muzyki, nagłej wenny lub potrzeby wylania tego, co w środku nie daje spokoju. Niektóre z tych tekstów mają lat kilka, inne ledwo dzień lub dwa. To nieuporządkowany strumień świadomości, który początkowo dzielony był tylko między przyjaciół, a teraz wychodzi na światło dzienne, by dotknąć tych, którzy odważą się go przeczytać. Czy znajdziesz tu inspirację? A może tylko potwierdzenie, że sztuka rodzi się z bólu, a piękno często kryje się w niedoskonałościach? To zaproszenie do naszej głowy, miejsca, gdzie abstrakcja miesza się z rzeczywistością, a granica między światłem a cieniem jest ledwo widoczna. Tak. Wszystko, co tu znajdziesz, jest oryginalne i własne. Każde słowo to część nas. Nie. Nie wiemy, ile tego będzie. Chaos nie zna granic, a my nie zamierzamy go ograniczać. Tak. Ta "abstrakcja" jest naszym domem. Jeśli czujesz, że się w niej nie gubisz, to znaczy, że jesteś we właściwym miejscu. Witaj w naszych głowach. Jeśli wejdziesz, nie licz na łatwe wyjście, tym bardziej na łatwe zrozumienie tego całego burdelu myśli 💜

Wiersze te pisze niewiele znaczący człowiek, aby oczyścić swój umysł. Poprzez trwogę aż po czeluści spokoju. Zapraszam --- autor

Otwieram przed Tobą wszystko to, co nie zostało wypowiedziane. Płaczę tymi słowami, krzyczę tymi wersami, zagłębiam się w siebie, odkrywam, analizuję i tak bardzo staram się zrozumieć. Trudno jest mówić o bólu. Opisanie go wprost zdaje się być czynem heroicznym, lamentującym i poniżającym - niemożliwym wręcz do wykonania. Ból, przeżycia, emocje i refleksje nauczyłem się ubierać w słowa zapisywane wersami. Ten oczyszczający rytuał stosuję nieustannie, wciąż podziwiając jego zbawczą moc. Każde słowo to cząstka mnie, na którą pozwalam sobie spojrzeć z boku - oto istota i przeznaczenie wnętrza tego zbioru. Kawałek wnętrza, które uzewnętrzniam. Które odkrywam na nowo, stawiając obok siebie mnie sprzed kilku dni i mnie sprzed kilku lat. Błędy ortograficzne, literówki i inne niedoskonałości pozostawiam celowo. Bowiem w akcie pisania nie tworzę, a przelewam siebie na kartkę. Żaden z wierszy nie został zaplanowany, przemyślany, poprawiany, czy wcześniej notowany. Cały akt twórczy ogranicza się do wystąpienia impulsu i zapisaniu układających się w myślach słów.

Historia oparta na faktach historycznych

Świat jest miejscem pełnym cieni Może sztuka coś w nim zmieni? Świat jest jeden - Lecz czy na pewno? To kwestia sporna, a prawda od zawsze tkwiła w każdym z nas. *** Każdy ma swój świat, swoją rzeczywistość, w której czuje się dobrze i bezpiecznie. Miliony tych własnych, indywidualnych światów, rzeczywistości przenikają się wzajemnie tworząc jedną całość. *** Świat Złuda Szaleństwo Nieustanna walka z czasem Życie *** Jednakże jeden świat nie wpłynie na tysiące - Tysiąc z nich tworzy jeden, który wpływa na każdy z osobna. *** Jak więc ten wspólny, ukształtowany przez wszystkich świat wpływa na jednostkę? Świat, to cień, który tak jak widmo przenika przez wszystko, co się w nim znajduje. Tom poetycki autorstwa Natalii Olewnik Rankingi: 19.12.2024 r. - 15 w kategorii poezja 12.2024 r. - 1 w kategorii wartości, dylematy, przemijanie. 3 w kategorii poezja 2 w kategorii poezja 2 w kategorii myśli 3 w kategorii wiersze 2 w kategorii wiersze 2 w kategorii przemyślenia 1 w kategorii przemyślenia

To o mnie i o Tobie, o myślach i uczuciach, które skrywamy w sobie, o sensie naszego życia i o przyrodzie; wszystkim co nas otacza, tym co złe i tym co dobre. Nie wiem czy zostaniesz ze mną na dłużej, sprawdź, poczytaj sobie.

„Zamilczże głosie, bo od Twej namowy, Serce rozumu się swego pozbywa, Czarne mi wizje przychodzą do głowy, Odejdźże myśli, boś zbyt natarczywa...'' (fragment mojego wiersza „O przegranej walce'') Tematyka raczej ponura, wiersze dotyczą przykrych odczuć i trudnych emocji, chociaż znajdą się też tematy bardziej neutralne. Jeśli nie czujesz się na siłach, żeby to czytać, zapraszam do mojego drugiego zbioru („Pieśnią głos wybrzmiewa''), w którym dodaję tylko te radośniejsze i lżejsze tematycznie utwory. Z wdzięcznością przyjmę opinie i rady osób bardziej doświadczonych w tej dziedzinie, jak i osób, zupełnie nieobeznanych w temacie. (Jeśli napiszecie mi chociażby, co Wam się spodobało w danym wierszu, a co nie, będzie to dla mnie bardzo wartościowa informacja.) 1. w #rymy (wrzesień 2022) 1. w #wiersze (czerwiec 2023) 1. w #poezja (kwiecień 2024) 1. w #poetka (styczeń 2025) Z góry chciałabym uprzedzić pełne troski (choć niewątpliwie miłe) komentarze i zapewnić, że nie ma potrzeby ich pisać. Moje gorsze chwile, którymi się tutaj dzielę, są przejściowe, więc wszelkie fragmenty dotyczące w jakiś sposób autoagresji nie powinny być dla Was powodem do niepokoju o moje życie. Jeśli wstawiłam jakiś wiersz, oznacza to, że mój opisany w nim stan, już minął, dlatego też często utwory nie są publikowane w kolejności chronologicznej. (Obraz z okładki namalował Omar Rayyan)

Wszystko, co przyszło mi na myśl, zanotowałem w postaci wiersza. Emocja, dyskomfort, strach czy nuda, adnotacji tutaj pełna dziura. ZACZĘTE :: 13.04.2024 SKOŃCZONE :: 08.03.2025 GRAFIKA :: okładka @devviant, obrazy należą do ich oryginalnych twórców

Niedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?

Yes znów mi się nudzi w życiu💋 No ogólnie to idk bo to gówno się pisze dopiero I nie chce spojlerować misiaczki🥰