Autisme, paniek and Rock 'n Roll

Ik heb nog nooit iemand tegen mij horen zeggen 'Ik vind jou nou echt een heel normaal zeventien jarig meisje.', en dat is omdat ik geen "heel normaal zeventien jarig meisje" ben. Vind ik dat erg? Soms. Ik zou liegen als ik zou zeggen van niet. Maar maakt het mij tot de persoon die ik ben? Ja, zonder twijfel. En misschien het grootste voordeel aan niet het normale zeventien jarige meisje zijn, is dat ik dit vermakelijke boek kan schrijven. Een boek vol met stompzinnige, kostelijke, wazige en vooral excentrieke verhalen over niks minder dan mijn leven.

*Note: De namen van alle menselijke personen uit mijn verhalen zijn fictief, deze zijn veranderd om de privacy van iedereen te waarborgen (en ik al genoeg gedoe met mezelf heb, dus op zich niet ook nog gedoe met anderen er bij hoef).