"Karanlığın içindeki gökkuşağını bulmak, senin elinde Barış..."
Gece kadar karanlık gözleri vardı. Hiç beyaz yoktu. Derin, dipsiz bir siyah kuyuya düşüyormuş hissi veren siyah gözler... Bu gözler onun kabusuydu.
Bir ormandaydı. Orman sisli ve çok korkunçtu. Hava karanlık gibiydi, ya da sisten öyle sanıyordu. Onun bulunduğu dairenin dışındaki yerler tamamen ağaçlarla kaplıydı. Ayin yapıyorlarmış gibi mistik bir hava vardı. Etrafını gözleri simsiyah olan o çocuklar çevirmişti. Biri ona doğru yaklaştı. Ahenkli, ritmik ve onu büyüleyen bir sesle bunu söylemişlerdi.
"Karanlığın içindeki gökkuşağını bulmak senin elinde Barış..."
Kim bu siyah gözlü çocuklar?