Sonbaharda yere düşen yapraklar gibiyiz aslında, şiddetli fırtınalarımız bizi nereye sürüklerse, nereye taşırsa orada barınır, orada sosyalleşiriz. Korkularımız, endişelerimiz ve hatta bütün pişmanlıklarımız bu yüzden oluşmaz mı zaten? Bu iklemlerin ardında çok şey vardır doğrusu. Defalarca tekrarladım kendimi... defalarca dayanmaya, acılarımı bastırmaya, onları kimsenin duyamayacağı şekilde saklamak için çabaladım içimde. Zorluyorlardı beni... zorluydu... zordu!