Sözün bittiği kelimelerin kifayesiz olduğu yer... Şu an bulunduğum durum bunu açıklıyor. Titreyen parmaklarım daha da titrerken sol gözümden kanlı bir yaş akıyor. Bu... Bu... bu olamazdı... Hayır! Tam karşımda sevdiğim KADIN çırpınıyor. Evet o bir kadın. Yıllar önce kızlığını kaybetmişti. Derinlerde hala yaşam belirtisi veren çocuk ruhunun yaşlı gözleri bana hiç bakmadığı kadar çaresiz bakıyor. Yardım istemek istiyor ama boynuna dolanmış bir kol ve kafasına dayanmış bir silah var. Başka biri olsa sırtındaki bedenin onu öldürmek istemesinden rahatsız olmazdı. Zaten ölü bir ruhu istesende öldüremezdin. Ölen sadece elinden alınmış bedeni olurdu. Ama... Ama o canını kafasındaki silahın sahibine zaten vermişti. Yıllar önce ruhunu da alıp gitmişti. Şimdi tekrar onu hayata geri döndürmüşken ellerimden kayıp gidiyordu. Geçmişin kanlı izleri silinmemişti. Yıllar önce elindeki tek şeyi elinden alan adam onu öldürecekti. Sevdiğim kadın çaresizce bana bakıyor, biraz sonra son kez birbirimizi göreceğimizin farkındalığıyla yaşlı gözleri dinmiyor, her zamankinden daha derin olan bakışlarını bana sunuyordu. Olmuyordu... Elimden birşey gelmiyordu... Hayatımın tek anlamını elimden alıcaktı... Bana bakmaya devam etti ... Derin bir nefes aldı.. Gözleri daha da derinleşti... Bir kez bile öpemediğim dudaklarını araladı... Son sözleri dudaklarından firar etti... "Seni Seviyorum... " Arkadaşlar yeni bir kurgu hem komik hemde acıklı bir kitap sizleri çok seviyor ve kitabımı şiddetle okumanızı isterim.
3 parts