Bazen kendi kusurlarında boğulursun , kaçıp gitmek istersin. "Kusurların seni sen yapar" demelerinden nefret edersin çünkü bilirsin olması gerekenden daha iyi değilsin. İnsanların küçültücü bakışlarından kaçmak istersin ama o saniyeler için her taraf sana çıkmaz bir yoldur. Bu yolun çıkışı bazen sonsuz bir uyku gibi görülür. İşte o zaman hislerini dökücek birine itiyaç duyarsın bu bazen bir kalem ve kağıt bile olabilir.
Hislerimi , hislerime ortak olanlar için buraya dökmeyi tercih ediyorum.
BU BİZİM HİKAYEMİZ