Nën mjegullën e dendur, që shikime verbonte, një foshnje e porsalindur mbeti jetime.
-Ekaterina, ti i radhit gjërat, llogarit gjithçka dhe sjell stabilitet në fisin tonë të madh. Aftësia jote për të punuar vetëm dhe me të tjerë të bën ty udhëheqësen tonë Alpha. Ti nuk e ke problem të marrësh sygjerime, e megjithatë me zgjedhjet e tua na bën të ndjehemi një familje. Bëhu udhëheqësja jonë!-një burrë i thinjur, i ulur në gjunjë para saj, kërkoi me përulje që e hijshmja Ekaterinë të merrte vendin e Alpha-s.
-Pse unë?-pyeti ndërsa i gjithë zemërimi i saj e ktheu në një ulkonjë të hirtë, e i'u hodh sipër burrit të thinjur.
Një hungërimë e fuqishme kërcënoi atë njeri të përulur, e u duk se pylli u zbraz nga të gjithë cicërimat e zogjve.