O benim katilimdi. Benim tatlı katilim. Onu ilk gördüğümde güzel bir geleceğimizin olabileceğini düşünmüşdüm oysaki, ama yanlızca birimizin güzel yada kötü bir geleceği olabilirmiş.
Ailemizin bize bıraktığı tek şey para pul değildi aynı zamanda bir kan davasıda miras bırakmışlardı. Ve bu mirasa sahip çıkmak ikimize kalmıştı... Küçüklükden beri yalan yanlış ve eksik hikayelerle, kinle büyütmüşlerdi bizi. Peki şimdi ne olacak , kader bizi bir asker gibi yetiştirip savaş alanına koyvermişken ve sonunda bulmuşken birbirimizi. Herşey açıkdı ne yapmamız gerektiğini küçüklükden beri beynimize kodlamışlardı. Ama ne olduda o kodlar siliniverdi birden? Nasılda herşey tepetaklak oldu...
Şimdi seçim zamanı gelmişdi. Bize bırakılmış bumirasa sahip mi çıkacakdık yoksa beynimizdeki kodları silip kalbimizin yeni kodlar yazmasına izin mi verecekdik.