Het steegje is donker en wazig, wazig door de alcochol maat donker door de gebouwen eromheen. Even sta ik stil om te kijken waar we in lopen. Een harde klap volgt op mijn rug en ik zak inelkaar. Grote handen verplaatsen zich naar mn heupen. De betastingen worden ruwen en ik smeek 'hem' om van me af te blijven maar ik ben te zwak. Te zwak om een woord uit te spreken en te zwak om me te verzetten. Tot dat ik galmende stemmen hoorde, ik luisterde een tijdje maar viel toen bewusteloos op de harde grond neer.All Rights Reserved