ENFEKSİYON
  • Reads 12,127
  • Votes 1,599
  • Parts 22
  • Reads 12,127
  • Votes 1,599
  • Parts 22
Complete, First published Dec 27, 2018
Herkesin farklı hayalleri vardır. Bazıları zengin olmak ister iken bazıları her yeri gezmek ister.
Benim hayalim mi ne? Görevim.
 Sanırım işime fazla sadığım. Bu iyi bir şey mi bilmiyorum. Ah tabi bir hayalim daha var.. bir kız, adı Beck.
Fazla güzel... asil görünüşlü, sürekli çatılı kaşları ve ciddiyetini her an belli eden dudakları.. 
Onunla aynı gruptayız. Herkesin olduğu gibi onunda hayalleri var.
Onun hayali ise Dünyaya gitmek.
Benim adım Ethan ve 18 yıllık hayatımın tamamını bu uzay gemisinde geçirdim. 
Yıllar önce, ben doğmadan yaklaşık 130 sene evvel zehirli bir gaz dünyaya yayılmış. Bu büyük bir patlama sonucu oluşmuş. O zamanlar bunu ciddi bir sorun olarak görmemişler fakat bir kaç saat sonra yakınlardaki insanların vücutlarında büyük kırmızı lekeler daha sonra mide bulantısı, kusma, baş dönmesi, halsizlik ve son olarak da ölüm. 
Şehir boşaltılmış fakat bu neye fayda? Gaz yayılmaya devam etti ve ilk önce şehri daha sonra ülkeyi yaşanmaz hale getirdi. 
Bu gazdan kurtulan insanlar başka ülkeye yerleştiler ve yaşadıkları için mutluydular fakat gaz onları taşıyıcı hasta yaptı. Ve bu hastalık geçiciydi.
Hala gizemini koruyan şey ise Dünyanın şuan nasıl yaşanmaz olduğu.
All Rights Reserved
Sign up to add ENFEKSİYON to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Ihlamurlar Çiçek Açtığında cover
KORKUYORUM SEVMEKTEN cover
 ᴘsɪᴋᴏᴘᴀᴛ[Bitti] cover
Asena deniz (gerçek ailem) cover
VATAN TARİFİ cover
Çanakkale Savaşı cover
Aral💫 cover
Patron cover
Beden Hocası +18 cover
BAKICI  cover

Ihlamurlar Çiçek Açtığında

33 parts Ongoing

Bekledim, beni fark etme ihtimalini göze aldım ve birkaç metre uzakta, dikkatle onu izlemeye devam ettim. Ani bir hareketle yerdeki kömür parçasını eline aldı. Duvara bir şeyler karaladı ve arkasına bakmadan uzaklaştı. O gözden kayboluncaya kadar bekledim duvara ne yazdığını okumak için. Okuduğum yazı ile yüzümde oluşan minik tebessüme engel olamadım. Üzerime alınmıştım, pişman da değildim. "Daha nereye kadar devam edecek böyle uzaktan uzaktan? ~Ö.S." Aklıma gelen cümle ile buruk bir gülümsemeye dönüştü yüzümdeki tebessüm. Elimdeki kömürü düzgünce duvarın üzerinde hareket ettirdim. "Bilmem, belki ıhlamurlar çiçek açıncaya kadar? ~S.A."