Sarmaşık (Yakında)

İmkânsıza tutulmuş bir aşk.

İnsan sevdiği, her şeyini paylaştığı bir adamla arkadaş olabilir miydi? Aslında doğru yanıtı herkes biliyordu. Açıkça söylemeye gerek yoktu. Arkadaşlık için önce kalplerimizi söküp birbirimize ait olan aşkımızı yok etmemiz lazımdı. Belki o zaman iki yabancı, sadece iki arkadaş olabilirdik. O da belkiydi. Geçen yıllar, geçen anılar yaşanılan hiçbir şeyi yok edemezdi. Özellikle bedenimde büyüyen bu minikle imkânsızdı.
Oyun demiştim... Bir oyun içinde yere düşerek yolumuzu bulmaya çalışan iki yaralı kişiydik. Ve kayıplarımız eşitti. Yaralarımız eşitti. Bizden giden de eşitti. Ve bize asla gelmeyenlerde eşitti. Biz o beklediği kişiler olamazdık.
Vazgeçmiyordu ki. Vazgeçmeme izin vermiyordu ki. O sanıyordu ki böyle devam edeceğiz... Ama ona uymayacaktım. Yaptıklarımdan sonra beni silecekti, çok iyi biliyordum.