Riyakar bir geçmiş...
Ne görünen yüzü ne de karanlık yüzü olduğu gibi...
Bir kız, geçmişinin yalan ateşinin küllerine karışan... Yalanın çıkmazında kabullendiği acılarının katili; yüreği, kırıklarının kan gölü kalbi buruk bir kız... Üzeri örülmüş hayatının hakikatinden ırak...
Bir adam, geçmişinin yalın ateşinde, küllerinden tekrar tekrar ölerek geleceğinin peşine düşmüş; kırıkları tabularına siper, hayatı yüreğine keder, mezarı nefesinin eşiğinde dolan bir adam... Geçmişinin unutulmazlığına ettiği yeminlerin bedellerle kutsandığı bir adam...
İki mevtaya meyilli ruh, tekrar çakışırken, arzuların tehdidi: tesadüfün yalan çıkmazında yok olacak... Ne zaman geçmişin kıskacından kurtuluyor... Ne de mevta toprağa karışabiliyor... Ortaya saçılan ölüme meyilli hayatlar ne yaşama kavuşabiliyor ne de ateşinde yanıp toprağa dönebiliyor...
Acının intikamla imtihanı sonucunda ölümün bedeline kurban, kanatları şeytanına mahkum bir melek...
Üç katlı cehennem... Biri, Haviye... Cehennemin dibinde atan ateşin ölümle kızıl dansının en acı yeri...
Ve tam merkezinde, kalbi buz tutmuş, ellerine hayatın kiri bulaşmış, kırıklarının kanında boğulan... Ruhu ölüme miras bir adam...
Cehennem hiç bu kadar günaha doymamış, yalanları kurban etmemişti şeytanın ruhunun mezar başında...
Şeytan hiç bu kadar günaha aç kalmamış, bedele arzu duymamıştı belki de...
Bir meleğin kanatlarından tutup, onu kendi ateşinde yakacak kadar...
°•°•°
"Sen benim, kanadı kırık... Hataların kurbanı cehenneme mahkum meleğimsin... Bir bedelle atladın ateşe fakat sakın unutma... Haviye'nin tek bir kapısı vardır... Sen o kapıyı çoktan geçtin... Çıkış yok meleğim."
°•°•°
09.01.2019 Wattpad'de yer edindiği tarih...