ამის დედაც! მეზიზღება ეს დამპალი. ის იცის მხოლოდ როგორ ატრიალოს უკანალი, რომ ამ უკანალზევე იპოვოს თავგადასავალი. უკვე ყელში მყავს, მაგრამ იმის გამო რომ ომეგაა, მისი ხელის ხლებაც არ შემიძლია. ჩემს ოჯახში კანონია: "ომეგას ჟიმავ ან საერთოდ არ ეკარები." პატიოსნადაც ვიცავ კანონის მეორე ნაწილს, თუმცა დიდი სიამოვნებით გადმოვუშვებდი მაღალი კლდიდან... რომ არა ერთი მნიშვნელოვანი "მაგრამ"... ის ჩემი ომეგაა, ჩემთვის შექმნილი და ბედისწერისგან ბოძებული და ერთადერთი და კიდევ ათასი ბლა... ბლა... ბლა. მეზიზღება ჩემი ომეგა და არც ის იწვის ჩემდამი დიდი სიყვარულით. სულაც არაა საჭირო თვალების გადმოქაჩვა გაოცებისგან და ყბაც შეგიძლიათ დახუროთ!
https://ficbook.net/readfic/653814
ეს ფანფიქცია მე არ მეკუთვნის. ჰყავს მშვენიერი ავტორი ☺️ მე მხოლოდ ვთარგმნი და ვცდილობ კარგად ვთარგმნო ✌️