You're My Hope

"(...) Zamknęłam oczy i pozwoliłam ponieść się chwili. Słowa wypływające z ich ust dotknęły mojego serca, a ich głosy duszy. Cały lęk odszedł. Zastąpił go błogi spokój. Poczułam, że nie jestem sama w tym olbrzymim świecie. W tym samym momencie przez moje ciało przeszedł dziwny dreszcz. Podniosłam powoli do góry drżące powieki i spojrzałam na scenę przede mną. Stał naprzeciwko mnie nieruchomo, patrząc mi głęboko w oczy. Nie byłam w stanie oderwać od niego wzroku. Mój puls przyśpieszył, w ustach zrobiło się sucho, a powietrze było tak gęste, że nie było czym oddychać. Miałam wrażenie, że czas się zatrzymał. Nie słyszałam nic poza głośnym biciem mojego serca. Nie widziałam nic wokół, tylko jego. Jego ciepłe i pełne tajemnic spojrzenie przeszywało moją duszę na wskroś. Z nieznanych mi powodów, byłam przekonana iż oboje nie wiedzieliśmy co się tak naprawdę dzieje. Czułam się jak we śnie i nie chciałam się z niego budzić. Nie mam pojęcia jak długo patrzyliśmy się na siebie w ten sposób, lecz w pewnym momencie ktoś do niego podszedł i mocno szturchnął. Oboje otrząsneliśmy się, gdy tylko zerwaliśmy ze sobą kontakt wzrokowy. Wtedy zobaczyłam V. Stał naprzeciwko i lustrował mnie swoim spojrzeniem, by po chwili przenieść swój wzrok na przyjaciela. To on, pomógł nam wyrwać się z tego transu. Złapał Jungkooka za ramię i pociągnął za sobą. Nawet nie wiem kiedy piosenka dobiegła końca. Oparłam łokcie na kolanach, spuściłam głowę w dół i próbowałam uspokoić oddech. Nie byłam w stanie pojąć tego, co wydarzyło się przed chwilą. Co się ze mną dzieje? Dlaczego nie potrafiłam oderwać od niego wzroku? Dlaczego patrzył się właśnie na mnie? Co to za dziwne uczucie w środku? (...) "