~Bir sabah uyanırsın herşey cok güzel olacakmış gibi mutlu olursun ve mutluluğu tarif edemezsin hele ki o mutluluk değilde ağlamaksa işte onu tarif edebilirsin nasıl mi önce gözlerin dolar ve sonra kalbin sıkışır neden mi mutsuzluk ağır gelmiştir ama bu dünyada kimse mutsuzluğu haketmiyor neden ben.. Işte o mutsuz olduğun an dersin ki ben üzülecek ne yaptım ve ağlarsin. Susturanin tesselli eden olmadığı icin tekrar ağlarsin çünkü güçsüzlük hat safada. Bir gün mutlu olmayi beklersin ama olamazsin çünkü ya yalnızsindir yada seni uzen birileri vardır.. Ve gülerek su cümleyi kurdum beni üzecek birilerimi vardi.hayir yoktu çünkü yalnızlıga mahkûm edilmiş gıbı tıpki bir kuşun sürü kuşlardan bağımsız ayri yalniz olmasi gibi
1 part