Bu bir hikayedir, dialog içermez sadece anlatılır..
madem herkes yazıyor kendi hikayesini, bende benim hikayemi yazayım dedim kendime.
Zaten büyüklerim de hep derdi, herkesin vardır elbet kendi hikayesi
Bende başladım yazmaya..
Benim hikayem de kusurludur , benim hikayem diyip duruyorum da hak'ka girmeyeyim, hikayemi oluşturan bazı eski insanlar da var hani o "geçmistekiler"..
Geçip geçmiş diyip bırakıyoruz ya hani?
Sahi, geçmiş mi olur halâ aklımızdan çıkamayanlar?
Unutabilirmisiniz unutamadiklarinizi?
Bu benim hikayem.
Geçmiş dedir belki fakat hâla unutamadıklarımda..
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."