Yanlızlığın ne olduğunu bilir misiniz?
Onsuz yaşayamam dediğiniz biri tarafından terk edilmeyi?
---------
Hayata karşı küsmüş bir kızdım ben
Yanlız,çaresiz,umutsuz,karanlık...
Resim çizerek kendimi mutlu ederdim,tek dostum kara kalemim ve kağıdımdı
Gündüze küs geceye aşıktım ben çünkü geceleri çıkan yıldızlardan birini babam olarak görürdüm her gece onunla konuşurdum.bana göz kırpardı sürekli O YILDIZ BENİM BABAMDI.
--------
16 yaşımda biriyle tanıştım onu gördüğümde içim huzur bulur,içimden gülümsemek gelirdi
Ben uçurumun kenarındayken çekti kurtardı,kollarının arasına aldı beni,kalp atışlarını dinletti,nefesini nefesime kattı,beni kendisine aşık etti
Sürekli onsuz yaşayamam derdim,sizi hayattan tam küsmüşken,umudunu tam yitirmişken,hayata bağlayan birini nasıl bırakabilirsiniz ki?
--------
Birden ortadan kayboldu,hayatı kendime zindan ettim,yıkıldım,paramparça oldum.
İşte o günden sonra başladım bu yazıyı yazmaya
Benim Hayat Hikayeme Katılmak İster misin?
Hikaye de yetişkin içerik bulunmaktadır!
Bunu bilerek okumanızı tavsiye ederim.
"Seni meşgul ediyorum bu saatte ama dün telefonum sende kalmış onu alabilir miyim?" dedim. Elini sağ ön cebine sokup çıkarttı ve bana uzattı. Telefonumu almak için elimi uzatınca geriye çekti. Kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Bugün o puşt aradı, açtım." dedi.
"Neden?" dedim.
"Canım istedi." dedi.
"Canın istedi diye benim telefonumu açamazsın." dedim. Kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı.
"Ama açmak istiyorum." dedi. Anlamazca yüzüne baktım.
"Ne demek istiyorsun Arslan Abi?" dedim. Gözlerini kapatıp soluğunu bıraktı. Gözlerini açıp dişlerini sıkarak konuştu.
"Bak işte bunu istemiyorum. Bana abi demeni istemiyorum. Senin için abi olmak istemiyorum." dedi. Benim için abi olmak istemiyor muydu? Şaşkınlıkla gözlerimi açıp kalbimin hızlanmasıyla ona baktım.