GÜZ VAKTİ

Güz Vakti adlı ilk hikayedir.

Yüksek bir tepede oturmuş gün batımını izliyorduk. Rüzgar saçlarımı savuruyor, onun yüzüne çarptırıyordu. Bundan şikayeti yoktu. Hatta hoşuna gidiyor bile diyebilirdim.

Konuşmasıyla yeşil gözlerimi ona çevirdim. Batan güneş yüzünden kehribar rengi gözleri koyulaşmış kahve tonlarına dönmüştü. Saçları alnına düşmüş oradan oraya savruluyordu.
"Biliyor musun gün batımına benziyorsun."

Kirpiklerimin ardından ona baktım. "Ne alaka?"

Güldü. Her zamanki gibi alaycı olanlardan değildi. Gerçekten gülüyordu. Bense ifadesiz gözlerimle gülüşünü izliyordum. "Ege'ye ruh öküzüm diyorsun ya, gerçekten öküzsün kızım sen."

Koluna geçirdim bir tane. Şakadan acıyla inleyerek kolunu tuttu. "Elinde ağır he."

"Seni kum torbası yapmamı istemiyorsan susmalısın bence Rüzgar."

Kolunu omzuma attı.

"Tamam güzelim ya. O gün, o adamları dövdüğünde, hele gözünü kırpmadan adamın elini kırıp sonra gülümsediğinde anlamıştım zaten elinin ağır olduğunu."
***
Küfür içerir! İlerleyen bölümlerde +18'de olacağı için lütfen rahatsız olanlar okumasın. Anlayışınız için teşekkürler.

[Bölümleri tecrübesiz olduğum zamanlarda yazdığım için Ahzan Vakti belirli bir seviyeye geldikten sonra düzenleyeceğim.]

***
#Gün batımında 1. -30.07.2019
#Gün Batımında 2. -29.07.2019
#Gün batımında 3. -15.05.2019
#Bestede 1. -01.09.2019
#Bestede 2. -24.08.2019
#Bestede 4. -30.07.2019