İZDÜŞÜM

" Kırık tellerine vurduğum hayat aşkın acımasız gölgesini karartıp ömrümden, ruhumu sürmüştü çok uzaklara. Artık sen yabandın benden başka arsız kollarda.

Aşkın titretirken hazan kokan tenimi hoyratça, sen kanadı avuçlarım yokluğunun susuzluğunda. Belki bir gün okursun diye sana yazıldı tüm mektuplar. Ama sen yoktun gölgesiz güneşlere doğan sabahlarımda.

Ve ben yaralı bir ömrün son demlere varan ayazlarında, durup dururken sensiz geçen ömrüme ağladım. Demek ki buymuş sensiz ölmek, Azrail'im olurmuş sana akan son bir damla yaşım. "

~ Tarih bir tekerrürden ibaretti ve aşk kendini yeniden yazmasını bilecekti. ~