Hissiz gecenin karanlığında, ay ışığına sığındım umarsızca. Sanki bir ucumda terk edilmiş bir evin zifiri karanlığı diğer ucumda ise masum bir çocuğun gözlerindeki nur savruluyor benliğime. "Gerçekten sever misin beni, bu hallerimi..." "Bu... Bu sevmekten daha fazlası." Saçlarımı kulağımın arkasına ittirdikten sonra devam etti. "Bade'm, ben her halimle sana bürünmüşken, sen olmuşken, bir olmayalım mı?" Göz yaşlarımı ellerimin tersiyle silerek gülümsedim ve üzerimdeki kostümün ortamla uyumsuz olmasını önemsemeden sıkıca sarıldım ona, Barın'a Instagram @bademkitabi