Ben, Ben benim işte sıradan hüzünlü biriyim Benim ömrüm kulaklarıma kulaklığımı takıp müzik dinleyip gezerek geçti Her gün bunaldım Yanlız olmamdan mı kaynaklanıyordu acaba Okulda en orta sırada oturmama rağmen pek ismim akılda kalıcak kadar değildi Doğrusu ismim bile kız ismimi onu bile bilmiyorum Ben, Kuzey on yedi buçuk yaşında hayalinde ajan olarak geçinen minnak kalpli güzel bir kızım... Kendimi övmüyorum Cidden güzeldim Şu kendini güzel bulmayanları anlamıyorum Benimde kusurlarım var, ama ben kendimi seviyorum Gelecekte ki mesleğim sanırım Aşçı olacak... Her türlü yemek yapmasını bilirim ama, sote ve makarna hariç Yemek kolay ama yapamıyorum... Ben sanatı severim Yemeklerimdeki sanata çok özen gösteririm Her neyse şuanlık hedefim sanırım aşık olmak Bir gün ani bir kararla yeni okula başlıyorum orda çocukluk arkadaşımda olacak tabiki O okulda hedefim bir öğretmene aşık olmaktı ama o okulda altmış yaş altı erkek olmayınca hemen bu kararımı değiştirdim Örneğin bilerek bir çocuğa çarpıp kitaplarımı düşürücem ama kesinlikle bana yardım etmeyecek biri olmalı hatta beni tersleyen biri olmalı Çünki büyük aşklar kavgayla başlardı O çocukla tartışa tartışa aşık olacaktık Takiii hayatımın en yanlış sonucunu yakışıklı bir yavşağa çarparak yapmıştım Ama nerdrn bile bilirdim ki benim ona gerçekten nefret ettiğimi Aşk değildi belki kardeşlikti Ama kardeşlikte onu öpme isteği getirmezdi ki? Kardeşlik değildi belki aşktı Ama aşkta onu yanlız bırakma isteği getirmezdi ki? Kadere inanırmısınız? Hayır demeyin Ona çarpıncaya kadar bende kadere inanmazdım Ama bizim kaderlerimiz ayrıydı çünki bizim kaderimizi o tamamlıyordu...All Rights Reserved
1 part