Yarın Etkisi

Elimin altında kalemimle ıslanmayı bekleyen defterime değen boş bakışlarım daha da bulanıklaştı. Şimdiye kadar yazdığım en zor cümleler kalemimden dökülmemek için direniyor gibilerdi. İlk ve son kez birini öldürmek üzereydim, hem de kelimelerimle...

Tüm o eğlendiğimiz anların ardından etrafa dağıttığı buruk bakışları hayatım boyunca unutmayacaktım.

Behçet Aral, 1972.