Ay Işığı Adam| Yıldız Kadın Gün kendini gecenin hain ve koruyucu kollarına bırakırken yüzüme vuran ayın ışığını izlemeyi bıraktım,her zaman ki gibi aynı yerderim ay ışığınında pencerimin önünden kalkıp yatağıma girdim ve düşünceler geldi,birer birer aklıma açtım kitabımı ve okuduğum ilk dizeler: . Ay ışığında sevmek seni .Nasıl güzel nasıl .Kelimeler yetmez seni sevmeye .Kelimeler yetmez ay ışığında seni sevmeye... Unutmak istedim o benim için ay ışığı olduğundan habersiz adamı o kehribarları o sakallarını unutmak istedim o beni sevmezken istedim her zaman ki gibi sadece istedim... Gemi karadenizin asi ve hırçın sularındayken her zaman ki gibi gök yüzüne baktım yıldızları izlerdim her gece ,bu gecede aynısı oldu ne kadar oturduğum ne kadar izlemeye doyamadığım ,yıldızları izlediğimi bilmeden rahatsızca kıpırdandım oturduğum yerde açtım kitapı başladım okumaya ilk okuduğum dizeler: .Yıldızlar anlatır geceleri .Yıldızlar anlatır gececileri .Yıldızlar anlatırsa yalnız hissetmez gececiler... O an aklıma düştü yine o yıldız gibi parladığından haberi olmayan kadın o gözler o kirpikler o dudaklar unutmak istedim onu o beni sevmezken istedim her zaman ki gibi sadece istedim...All Rights Reserved