The Past Is A Stalker | Everlark - ✨mrs malfoy-weasley✨ - Wattpad

The Past Is A Stalker | Everlark

ThatHungerGamesGirl

Reads 3,529
Votes 260
Parts 14

Reads 3,529
Votes 260
Parts 14

ThatHungerGamesGirl

demons ghost katniss peeta real running unknown

"Monsters are real, and ghosts are real too. They live inside us and sometimes, they win." - Stephen King.

Always been wondering about the horror movies you watch, been wondering if there are some true facts behind the stories created for entertainment? Well, i can confirm speculations. All my life i have been running away, running away from the ghosts that haunt me. Some may say they are all in my imagination, simply conjured up by bad memories. However the only one who can be certain of their presence, is the victim. I tried to push them away, not let anyone be dragged down with me and destroyed, although it isnt as easy when you come across someone you think you can trust. Someone who may be capable of understanding you. I made that mistake, that mistake of trusting the unknown. And once you let them in, let them see the real you, its all over.All Rights Reserved

demons ghost katniss peeta real running unknown

Table of contents

14 parts

Sign up to add The Past Is A Stalker | Everlark to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Boys Don't Cry by Neko4751

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."

Dance with me || Dramione by dramiooonee

Stalowe tęczówki spotkały się z jej brązowymi, co na chwilę wstrzymało jej oddech, dosłownie jakby zapomniała jak się oddycha. Uczucie było dziwne, intensywne, ale na jej szczęście tylko chwilowe. Jego wzrok nie był wypełniony pogardą czy obrzydzeniem, wydawał się naprawdę neutralny i jednocześnie zmęczony. Kto z nich nie był zmęczony? Stał w towarzystwie swojej matki, która wydawała się bledsza i szczuplejsza niż zwykle. Widać było, że wojna ich również dotknęła z tej nieprzyjemnej strony. **** Akcja dzieje się po wojnie. Wszyscy wracają na ostatni rok do Hogwartu. Postacie które zginęły w książce, pojawiają się jako żyjące, nie zginęły w czasie wojny. To moje pierwsze Dramione, prośba o wyrozumiałość x

001 x 456 | αgαınst αll odds | [ PL ] by weraokej

W brutalnym świecie gry, gdzie każdy jest tylko numerem, 456 i 001 odkrywają, że nawet wśród chaosu i śmierci mogą narodzić się więzi, które zmieniają wszystko. Czy w miejscu, gdzie zaufanie jest luksusem, a każdy krok może być ostatnim, znajdzie się miejsce na coś więcej niż przetrwanie? ‼️ pamiętajcie.. to fanfik. Nie bierzcie wszystkiego na poważnie. I przede wszystkim nie porównujcie tego do dokładnych wydarzeń i postaci z serialu. Imiona także mogą sie nie pokrywać z rzeczywistymi for fun... zapraszam!!‼️

Whiskey Kisses 1&2 | Héctor Fort by zofiawg

Spotkała go przypadkiem. Héctor wydawał się częścią tego miasta - pewny siebie, uśmiechnięty, jakby znał wszystkie jego sekrety. Nie potrzebował wiele, by zwrócić na siebie uwagę, ale to, co przyciągnęło dziewczynę, nie było jego nazwisko, o którym mówiła cała Barcelona. Było coś w jego spojrzeniu, jakby za uśmiechem kryło się coś więcej.

Biznesmen i Ja by Chwastek

Wróć swoją pamięcią do wiosny, pamiętasz ją jeszcze? Pamiętasz jak drzewa budziły się do życia? Pamiętasz pierwszy deszcz, jego zapach? Co jeszcze pamiętasz? Pewnie niewiele... Czas płynie tak szybko że nie przywiązujemy zbytniej uwagi do drobnych rzeczy. A może pamiętasz mnie? Drobną, spokojną, młodą dziewczynę. Dziewczynę z marzeniami, z psem. To ja, Twoja ofiara, Twoja zdobycz. Twoja Olivia. Okładkę wykonała: xDevil666x

Te quiero más que a la vida | Lamine Yamal by TheAng4lll

"Ten chłopak poskładał moje serce od nowa, posklejał miliony kawałków aby ponownie je zniszczyć."

It has always been you / JJ Maybank by mysterious_ladyy

- Płotka nie zakochuje się w płotce - szepnęłam patrząc w prost w niebieskie oczy blondyna - Cami gdzieś mam tą bezsensowną zasadę - odparł JJ po czym złapał mnie delikatnie za policzki i przyciągną do siebie. Jego usta zderzyły się z moimi I musiałbym skłamać mówiąc że w cale na to nie czekałam

001 x 456 by EMISZ80

Wydarzenia po końcówce sezonu 2 squid game

Zapach perfum || MATA by whitemintinwinter

Oznaka tęsknoty miała smak jeżyny, przypominała gęsty fioletowy tusz, a co gorsza, pachniała jak Tom Ford Lavender Extreme.

IMPERFECT LOVE || SZPAKU by mlody_szpaku

Historia dziewczyny, która po traumatycznych doświadczeniach, stara się odnaleźć swoje miejsce w świecie. W jej życiu pojawia się raper, który również boryka się z własnymi demonami.

You may also like

Slide 1 of 10

Boys Don't Cry cover

Dance with me || Dramione cover

001 x 456 | αgαınst αll odds | [ PL ] cover

Whiskey Kisses 1&2 | Héctor Fort cover

Biznesmen i Ja cover

Te quiero más que a la vida | Lamine Yamal cover

It has always been you / JJ Maybank cover

001 x 456 cover

Zapach perfum || MATA cover

IMPERFECT LOVE || SZPAKU cover

Boys Don't Cry

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."