1948 yılının ortalarında kore'nin bir kasabasında yaşayan jeongguk henüz 19 yaşına yeni basmış, sıradan ve baskılar üzerine kurulu hayatında nefes almak adına kafasını çıkartacak bir yer arıyordur. ansızın bir gece, kelimenin tam anlamıyla, yoktan var olan bir herifin teki üzerindeki rezil kıyafetleri ve kokuşmuş sarı saçlarıyla kapısında belirdiğinde ve elindeki bundan iki sene sonrasına ait olduğunu iddia ettiği bir fotoğrafla aşkını ilan ederek ona orduya katılmaması adına yakarışlarda bulunmasından sonra jeongguk aradığı nefesi park jimin'in dudaklarında bulacaktır. © mattbeoldvan