Küçük Bedenlerin Büyük Çığlıkları

Bazen hayatta öyle zamanlar gelir ki şu an olduğunuzdan on yaş daha büyük davranmanız beklenir sizden. On yıl sonranın sınavını şimdi vermenizi ister hayat, size en büyük haksızlığı yaparak nasıl davranacağınızı izlemek için kaderinizin o dikenli yularını ellerinize fırlatır.

Ve sonra başlar zorlu yolculuk.
Bağırırsınız duymazlar, çünkü daha küçüksünüzdür, ağlarsınız fark etmezler çünkü daha küçüksünüzdür, yardım istersiniz umursamazlar çünkü daha çok küçüksünüzdür... O büyük(!) akıllarıyla sizin şaka yaptığınızı, olayları abarttığınızı düşünürler çünkü sizin kilonuz onların kilolarından az, boyunuz onlarınkilerden kısa ve gözyaşlarınız onlarınkilerden daha az değerlidir!

Oysa görmezler ki -görmek istemezler ki- sizin nasırlaşan omuzlarınızın boyunuzu ne kadar uzattığını. Ölçmek istemezler tartsak daha ağır gelecek kalplerinizi. Duymak istemezler sizin ruhunuzdan kopup gelen gözyaşlarınıza bir kuyumcunun biçeceği fiyatı. Çünkü siz daha küçücük çocuklarsınızdır, onlarsa kocaman yetişkinler...

Bu, hayatın ne kadar acımasız olabileceğinin hikâyesidir. Aslında "büyük" olmanın, dünyada geçirdiğiniz senelerle değil de geçiremediğiniz acılarla ilgili oluşudur.

Ve her insan küçük birer bedendir hayatın karşısında, çığlıkları büyük olan...