Reckless

Zaman ve mekan kavramı netliğini kaybetmeye başlamıştı.Bunun bir rüya olduğunu içimden sayısız kez tekrarlamaya devam ederken gözlerimi hızlıca açıp kapattım.Hala karşımda alaycı gözlerle beni izlediğinin farkındaydım.

Gözlerimden hızlıca bir damla yaş düşerken kalbimi sayısız defa parçalıyacak olan o cümleyi söyledi.

''Benim bir kalbim olmadığını unutmuşsun Jennie..''

Nefesimin kesildiğini hissedebiliyordum.Onun gözünde bu kadar değersiz hissetmek acı vermişti.

''Herkesin bir kalbi vardır.Senin aksine,ben sadece onu yıprattım.''

Oturduğu yerden kan donduran gözleriyle bana bakarken meydan okurcasına ona bakmaya devam ettim.Güçlü durmaya çalışıyordum fakat kapıdan çıktığım anda ağlamaya başlayacağımı biliyordum.

İşin kötüsü,o da bunun farkındaydı.