Εκεί Που Δεν Το Περιμένεις

Μπήκα στο γραφείο και είδα τον Σμιθ να γελάει μαζί με τον νέο μου συνεργάτη. Ξαφνικα ο άνδρας έστριψε το κεφάλι του και τότε αντίκρισα το πρόσωπο του. Όμορφος, αναλογιστηκα. Χωρίς να το συνειδητοποιησω τον κοιτούσα επίμονα και τότε σηκώθηκε και έτεινε το χέρι του για μια χειραψία.

"Εσύ θα πρέπει να είσαι η Αλεξ η συνεργάτης μου." Ειπε και με κοιταξε εντονα.
"Ναι..αυτή ειμαι."
"Αμηχανη; Τόση επιρροή από την πρώτη κιόλας μέρα? Να δω τι θα γίνει σε λίγους μήνες..." Ειπε με ενα αυταρεσκο χαμογελο.
"Τίποτα απολύτως δε πρόκειται να συμβεί, χαλαρωσε το εγω σου."
"Χα, ετσι ξεκιναει παντα. Ενα έχω να πω. Ποτέ μην υποτιμάς πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις...τα πάντα μπορούν να αλλάξουν εκεί που δεν το περιμένεις...." Ειπε κοιτοντας με μεσα στα ματια.
"Πίστεψε με, αυτό το γνωρίζω από πρώτο χέρι...." Απαντησα .

Εκείνη εχει ξεχασει να αγαπα...

Εκεινος, ειναι παγιδευμενος..

Τι μπορει να συμβει οταν ενα κοινο μυστικο οδηγει στην απολυτη καταστροφη;

Ολα μπορουν να συμβουν εκεί που δεν το περιμένεις....