Malayo tayo noon sa isa’t –isa, sabihang oo sigurado na mahal kita pero hindi ako sigurado na magwowork yung relasyon natin. Malayo ang manila at madaming pwedeng mangyari. Naging mabuti ka saken sa loob ng limang buwan nating pagsasama. Kaya naman , hindi mo deserve na mawala nalang ako ng walang pasabi o manatili ng hindi tapat sayo.
“I am breaking up with you. I don’t know if my love for you is enough for this relationship to work. I trust you, but I’m not sure if I trust myself enough to stay in this relationship. I guess this will not work. I’m sorry. Please accept this message and please don’t bother me anymore. This may sound selfish. No it really is, selfish. And I’m asking you to please understand. I wish you well, bye”
Last text ko yan sayo. Ikaw yung huling taong tinext ko bago ko putulin yung sim card na yun. Ayukong mabasa ang irereply mo, o marinig ang boses mo. Sigurado akong tatawag ka, at buong araw mo kong kukulitin ng mga text mo. Naiinis ako kapag ginagawa mo yun kapag nag-aaway tayo at ayukong makaramdam pa ng inis pagkatapos makipagbreak sayo. Mga bata pa tayo at sigurado ako lilipas din to, dalawang summer lang ang pinagsamahan natin, lilipas din to.
Mabilis ngang lumipas ang panahon, hindi ako umuwi ng probinsya sa loob ng tatlong taong lumipas. Alam ko sa sarili ko na nakalimutan na kita, pero alam ko na magkikita tayo ulit at sa edad ko ngayon mas narealize ko kung gaano kaselfish ang ginawa ko. I wanted to say sorry. I know you did your part and I’m really sorry.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.