Kayıp Kanatlar: Uyanış

Bundan daha kötüye gidemez dedim her seferinde.
Gitti.
Ama yine de...
Tan vaktiydi.
Yeni bir gün geliyordu.

''Sen onun yansımasısın. Bir yankısın. Onun hissettiklerini hissedecek, onun verdiği tepkileri verecek, onunla aynı hataları yapacak, onunla aynı yolu çizeceksin. İçinde iki farklı ses olabilir ama iki farklı ruh yok.''

Haklıydı. Dünyanın yanışını izlemek isteyen adam, haklıydı. Bu yüzden bu savaşa girdim. Yaptığım en akıllıca ve aynı zamanda da en aptalca şeydi.

''Güçsüz olmak istemiyorum!'' diye bağırdım. ''Güçlü olmak istiyorum.''

''Korkmuyorum!'' diye bağırdım. ''Korkmuyorum!''
Ben bağırıyordum, onlar sırıtıyorlardı ''Korkmak istemiyorum!''

Bu, belki sonu olmayan bir savaş, ama uğrunda savaşmaya değer.