Το Παιχνίδι του Αλεξανδρίτη

Κόκκινος σαν τη φωτιά,
τα βράδια το Ρουμπίνι τον ζηλεύει.
Το προκαλεί και δυνατά γελά,
τον εαυτό του κοροϊδεύει.
Τη μάχη χάνει στο λεπτό,
ο πόλεμος σχεδόν σαν ξένος.
Ζωντανός δε θα βγει από αυτό,
υποκριτής και ηττημένος.

Σαν έρθει η ψύχρα της αυγής,
τη φωτιά εγκαταλείπει,
στα πράσινα ντύνεται εγγύς,
ζηλόφθων με προσωπείο αλήτη.
Τη θέση του Σμαραγδιού ζητά,
ετοιμοπόλεμος με σπαθιά πλαστά,
πνιγμένου ονείρου κυνηγός,
η μάσκα χάνεται στο φως.

***

Ο Αλεξέι Βασίλι Πέτροβ είναι το τέλειο γεράκι. Πιο γοητευτικός από τους γοητευτικούς, πιο έξυπνος από τους έξυπνους, ερωτευμένος με το κολλητό του και έχοντας σβήσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του από τη μνήμη του, περνάει τυχαία από μια φεμινιστική πορεία.

Εκεί συναντά τη καταραμένη μάγισσα, Ρόζα.

Δύο πράσινα μπογιατισμένα στήθη μετά, όλα αλλάζουν.

Copyright © 2019 by VickyZaxarakis
All rights reserved.