Acını o kadar çok içime attım ki. Ne şarkı dinliye biliyorum nede bir satır yazı okuya biliyorum. Korkuyorum sen çıkacaksın bir sözde yada satırda diye. Kimseye adını soramıyorum birirsi adını taşıyacak diye. Aniden kötü bir his çöküyor sen aklıma geldiğinde yüreğime. Kafam uyuşuyor, düşüncelerim kayboluyor. Ayrılık üzmüştü beni yeteri kadar zaten. Ama bir başkasını seve bilmendi beni mahveden. Ne bir söz ne bir duble rakının tesellisi var buna. Yine eskisi gibiyim. Düşünmekten korktuğum duyguları aklımdan siliyorum. Unutkanlığım artacak biliyorum. Adımı unutsam ya! Hatırlamasam benliğime dair hiçbir şeyi. Çünkü senin izlerin var...