Sanmasın ki ah etmedin

Kimseye anlatmadan biriktirdim yüreğimde ki çaresizliği. Hiç kimseye dökmedim içimi, içime anlattım ne varsa ve içimden ağladım gizli gizli. Birgün bunlarda biticek umuduyla hep semaya açtım ellerimi. Bir tek Rabbime anlattım tüm duygumu tek Rabbime anlatırken ağladım ben. İçten içe ah ettim yaşayamadığım ne varsa. Bıraktım hayel kurmayı neden mi çünkü bu zalim hayat neyin hayalini kursan gelir tokatı o yerden yapıştırır yüzüne ve sana der ki bu hayel senin neyine. İşte sen o zaman duvara toslanırsın ve anlarsın ki hayat öyle sandığın gibi değil.