Ben Asmin Arslanoğlu.
Sevmediği, istemediği, nefret beslediği bir adamla evlenen Asmin.
Ondan tiksinip en ufak dokunuşunda ortalığa ayağa kaldıran Asmin.
Öyle bir değişmiştim ki bana dokunma diye kendimi ortalığa atan Asmin, artık o adamı benimseyen Asmin olmuştu.
Tenine dokunuşunu kabullenmeyi geçmiş, ister olmuştu.
Sert darbeler indirdiği göğsüne sığınır olmuştu.
Tiksindiği dudaklarına susar olmuştu.
Yapmam dediği her şeyi yapmıştı.
Kaçınca başına gelmez sandığı her şeyi başıma getirmişti.
Büyük konuşup, konuştuklarının hepsini yutmuştu.
Aşık olmam derken aşık olmuştu.
Bağlanmam ben kimseye derken bağlanmıştı.
Olmaz dediği her şeyi oldurmuştu.
Mardin'e vermem dediği her şeyini vermişti.
Ve kendine verdiği bütün yeminleri sözleri, tek bir adam uğruna silmişti...
Kapak tasarımı: writerladyy
Oradaydı işte, gölün kenarındaki ağacın dibine oturmuş elindeki gazeteyi okuyordu.
Kahvedekilerle kavga etmişti yine kesin.
Derince iç çekip elini sakalına attı.
Önce sağına baktı şöyle bir süzdü etrafı.
Gözlerinin bir sonraki hedefi olacağımı bildiğimden olduğum yerden çıkıp yanına ilerledim.
Beni görünce kaşları çatıldı. Ayağa kalkar gibi oldu ama ben o kalkmadan hızlı hızlı gidip oturdum yanına.
"Ne işin var burada kadın!? Bu tarafa geçmeyecen demedim mi ben sana!?"
"Hemen kızma Demir'im, seni merak ettim de geldim. Yoksa senin sözünü dinlememezlik etmem ben bilmiyon sanki."
Kaşları düzeldi, baştan aşağı baktı bana. Sonra kaşları tekrar çatıldı.
"Üstün başın un Ala, bu halde mi geldin peşimden?"
*90'lı yıllarda geçen bir kurgudur. Yazım dili ve karakterlerin davranışları çoğunlukla ona göredir.*