~FIRTINA ÖNCESİ SESSİZLİK~

~Fırtına Öncesi Sessizlik~

"Hayatınız Toparlayamadığınız Derece Berbat Gitseydi Ne Yapardınız?"

Bir Adam, Ölümün Kollarında Olan Bir Adam...

"Ölmek İçin Hangi Mevsimi Tercih Ederdiniz?"

İlkbahar: sanırım ölmek için fazla umut verici.

Yaz: ohh fazla sıcak, cehennemde zaten yanacağım; ölürken bari rahat edeyim.

Sonbahar: iyidir Sonbahar, Sonbaharı Severim; ama veda edemem ki sevdiklerime...

Kış: Evet evet kış olmalı! Nedensiz, sebepsiz kış olmalı.
Kış kadar güçlü bir ölüm olmalı...

"Ölümümüz Tanrıya Bağlı Değil de Kendi Ellerimizde Olsaydı Ömrümüz Boyunca Defalarca Öldürmüştük Belki de Kendimizi.

Çünkü İnsan denen varlıklar karşılaştıkları her kötülükte -ki kötülük göreceli bir kavramdır ölmeyi dilerler.

Belki de bu yüzden bizi hayvanlardan ayıran akıl ve irademiz vardı. Bir bakıma hayatımız yine kendi ellerimizdeydi ama kaçık olmayan hiçbir insan almazdı kendi canını...

"Ve sanırım ben yani o adam kaçığın tekiydim."

Öldüm mü peki...
Şu an neredeydim, kiminleydim, ne yapıyordum. Öldüysem nasıl ölmüştüm. Tanrı beni kabul etmiş miydi?

Ve En önemlisi Kimdim Ben?

....

"-Tenin Şeffaf Bir Tuval Gibi... Biraz Yaklaşsam Dudaklarından Vücuduna Gönderdiğin Bir Damla Şarabın Boynundan Nasıl Kayıp Gittiğini Göreceğim."

"Be Ben."

"Sen, ne diyeceğini bilemiyorsun.
Ortalama otuz saniye kadar önce ellerin terlemeye ve dudakların kurumaya başladı. Şarabı bir dikişte bitirdin çünkü kalbinin hızlı atması böylece geçer sandın. Ayaklarının ikisi de bana dönük benimle ilgileniyorsun ama inatla kafanı sağa sola çeviriyorsun;
Ve son olarak kendi kendine hakaret etmeyi bırak.
Söylemene gerek yok seni duyuyorum Bana Aşıksın."

...

*Tüm Hakları Saklıdır.