Popiół i złoto

„Siedem lat i jeden dzień. W ten sposób spłacisz swój dług."

*

Kwiaty nie przypominały niczego, co dane mu było widzieć.
Przystanął w pół kroku, patrząc uważnie na krzew. Pnącza rośliny zdawały się nie mieć końca; rozłożyste i gęste, pochłaniały całą wolną przestrzeń, każdy kawałek muru, do którego tylko były w stanie dosięgnąć. Nie potrafił rozpoznać tego gatunku. Bo przecież...

Jakie róże rozkwitają w środku zimy?

Żyły. Choć do samego końca podejrzewał, że mogą być wykonane z mosiądzu, płatki kwiatów okazały się równie miękkie, jak te, które widywał w pałacowych ogrodach. Wrażenie to nie ustąpiło, gdy przesunął palce wyżej, stopniowo zbliżając się do brzegu.
Niezmiennie miękkie. Niezmiennie...
Zimne i ostre jak stal.
Zadrżały nerwowo pod jego dotykiem; wici krzewu poruszyły się, zatańczyły na ścianie, jak wąż szykujący się do ataku.
Krótko. Ostrzegawczo.
Pierwszy i ostatni raz.

Jeden. Tylko jeden kwiat...

„Czego chcesz, Mesalindo? Co planujesz tym razem?"

***

Autorska opowieść fantasy, pisana wspólnie z bodaj najbardziej cierpliwą przyjaciółką w dziejach Wattpada. Kolejne tomy w przygotowaniu.