KARANLIKTI O... [PJM]

Gittiysem adam gibi gittim!

Oysa bana geldiğinde hiçbir şey bilmiyordun. Aşkı kitaplardaki gibi zannediyordun. Severek büyuttüm beni seni; kalbimin kollarıyla sardım. Ben sana aşktan yapılma bir daldım; ama sen hep düşerken sarıldın. Ben geçmişin acılarından kendime mutlu yarınlar kurmaya çalışırken, birlikte yürüyeceğimiz yolu anlatırken, şımarıkça dinledin beni. Anlamadın söylediklerimi. Sordum sonra kendime; dinlediğin bensem, duyduğun kimdi? Bilemedin kıymetimi. Bilemedin gözünde çok büyütsen de kendini, ben de ancak sevebileceğim kadar büyüyebileceğini. Yaşamak dediğin güldürmemişse, ölüm dediğin de üzmüyor adamı. Ölümün yaşamak kadar can yakmadığı bir sevdadan geçtim ve senin yanında sana kapadım gözlerimi; inan senden daha karanlık değildi.