"Öldür kendini." Tüfeğin soğuk metali başıma değdiğinde irkildim. "Önümdeki güzel hayatı hapis köşelerinde harcayamam. Kendini öldürmezsen seni ölümden beter ederim bu yüzden, öldür kendini." Anlattığım gerçekler karşısında şaşıran dev adama söz hakkı tanımadan tekrar konuşmaya başladım. "İşte sonumun hikayesi böyle yazıldı Vural Atalay. Senin kolların ile ödüllendirildiğim sonumun başlangıcı buydu. Şimdi beni hayatının baş köşesine oturt ve ikimizi birbirimize ait kıl." Yoksunluğun ateşinde harlanan iki bedenin hikayesi: Noksan DünlerAll Rights Reserved